Super speurtocht!
Vandaag hebben we een superleuke dag gehad met de kinderen! We hebben een zoektocht gedaan! Daarover hadden we eerst wat twijfels of het zou lukken, maar ja, als jen niet probeert, kan je het nooit weten hé! We startten met een groep ‘the Girls’ en die ging de tocht maken: lintjes hangen langs de weg, voor de route aan te duiden, opdrachten verzinnen, in ballonnen steken en deze verstoppen. Het verzinnen van de opdrachten was toch wel vrij moeilijk voor hen. Dat hadden we al wel vermoed, dus gelukkig hadden we zelf ook wat opdrachten bij de hand. De tweede groep ‘the Boys’, ging de tocht dan doen. Zij volgden de route, zochten de ballonnen en deden de opdrachten. Ze moesten wel heel goed kijken waar er een lintje verstopt zat. Die hingen meestal aan takjes van struiken en bomen te wapperen. Als er een ballon op het lintje stond, wou dat zeggen dat een ballon in de buurt verstopt was. Als ze de ballon gevonden hadden, moesten ze deze opblazen en laten knallen. Dan konden ze het papiertje met de opdracht vinden en lezen. Er zaten opdrachten bij zoals pluk 5 mango’s van de mangoboom (de kinderen kropen gewoon tot aan de top, typisch jongens), speel tikkertje, spring zoals een konijn van het begin tot einde van de witte muur, speel tikkertje, maak een tekening met stenen, trek een foto van een vliegtuig, zoek 7 verschillende kleuren in de natuur, speel verstoppertje, stap achteruit tot het volgende lintje,…. En de laatste opdracht was natuurlijk om de eerste groep te zoeken. Het verstoppen voor ‘the Girls’ was voor hen kei spannend! Ze waren zo enthousiast, gespannen en zich aan het inleven om maar niet gezien te worden. We zaten verstopt in een steengroeve. Echt een kei toffe plaats om verstopspelletjes te spelen. Er zijn daar zoveel gangen en torens van stenen waar je je achter kan verstoppen. Echt heel plezant! Toen ‘the Boys’ ons gevonden hadden, hadden we eerst een drinkpauze en daarna maakten ‘the boys’ te zoektocht en mochten ‘the Girls’ zoeken en spelletjes spelen. ‘The Boys’ zaten uiteindelijk in de school verstopt! Wat een onvoordehandliggende plaats! :p Nee, het was echt een succes! Iedereen deed echt heel enthousiast mee! Het was een geslaagde dag vandaag! Morgen gaan we weer naar het strand. Daar kijken de kinderen echt elke week naar uit! Ik vind het wel leuk dat we hen deze uitstapjes kunnen bieden, want ook al wonen ze vlakbij de zee, ze komen er praktisch nooit met hun familie, in hun vrije tijd.
Nieuw speelgoed
De andere speelpleindagen zijn ook al heel tof geweest. De kinderen komen echt graag. Wel zijn ze elke dag nog steeds te laat. Maar dat heb je met Keniaanse tijd hier. Alles is hier polé polé. Maar voor het wachten op alle kinderen hebben we ondertussen (vorige week al wel) als iets gevonden om de vroege kinderen toch bezig te houden. Mijn vriend en ouders hebben vanuit België heel wat speelgoed meegebracht. Jeremy heeft een knikkerbaan met knikkers en een bouwpakket (thema ruimte en vliegtuigen) aan de school gegeven. En mijn ouders hebben van thuis een grote doos ‘Clics’ meegebracht. Dat zijn blokjes die je elkaar kan klikken en daar kan je dan ook allerlei dingen mee maken. Dat constructiemateriaal en de knikkerbaan was normaal bedoeld de kleuterklassen van Rainbow4kids-school. Maar deze ‘holidayfun’ is wel iets goed om het materiaal eens uit te testen en de betrokkenheid van de kinderen te observeren. Echt waar, ze vinden het geweldig! Van de Clics en het bouwpakket worden allerlei auto’s of robotachtige voertuigen geknutseld. En spelen met knikkers op de knikkerbaan raken ze ook nooit beu! Echt heel tof materiaal voor hen! Dus dankjewel lieve Jeremy en mama en papa! De kinderen zijn jullie zo dankbaar!
Voor sommigen onder hen is het ook een van de eerste keren dat ze speelgoed in hun handen hebben. Want in school krijgen ze gewoon les op bankjes zoals in d lagere school, met bitter weinig materiaal. En thuis hebben bijna geen speelgoed, of speelgoed dat uit afval is gemaakt. Bijvoorbeeld rollen met autobanden, een rond deksel voortbewegen met een stok, een rijtuigje vastgemaakt aan een stok en dat dan voortduwen (zoiets als je onze Belgische peuters een autootje of diertje aan een touwetje ziet voorttrekken. Maar dit speelgoed is dan gemaakt van een plastic fles, hout, kroonkurken,…) Wel tof om te zien dat ze hier toch creatief kunnen zijn met materiaal om speelgoed te maken!
Voor sommigen onder hen is het ook een van de eerste keren dat ze speelgoed in hun handen hebben. Want in school krijgen ze gewoon les op bankjes zoals in d lagere school, met bitter weinig materiaal. En thuis hebben bijna geen speelgoed, of speelgoed dat uit afval is gemaakt. Bijvoorbeeld rollen met autobanden, een rond deksel voortbewegen met een stok, een rijtuigje vastgemaakt aan een stok en dat dan voortduwen (zoiets als je onze Belgische peuters een autootje of diertje aan een touwetje ziet voorttrekken. Maar dit speelgoed is dan gemaakt van een plastic fles, hout, kroonkurken,…) Wel tof om te zien dat ze hier toch creatief kunnen zijn met materiaal om speelgoed te maken!
Dubbel gevoel
Wat ik verder nog kan vertellen, is dat ik aan het aftellen ben. Nu nog 10 dagen… Volgende week woensdag is onze laatste dag van ‘Holidayfun’ en dan zullen we afscheid moeten nemen van de kinderen. Want vrijdag voormiddag vertrekken we al. An, Jessica en ik hebben vrijdag namiddag de vlieger. Zaterdag s’ morgens (30 april) zullen we landen in België. Lies en Lise die blijven nog 2 dagen langer dan ons (zij waren ook 2 dagen later in Kenia dan ons, omdat ze een andere vlucht geboekt hadden.) Dus donderdag en vrijdag voormiddag zullen zware dagen worden, we gaan van iedereen afscheid moeten nemen. En dat gaat pijn doen. Dus ik zal wel met een dubbel gevoel naar huis vertrekken. Enerzijds ben ik heel blij dat ik eindelijk mijn vriend, familie en vrienden terug ga zien, maar langs de andere kant moet ik ook de kinderen, het dorp, en alle mensen waarmee ik een band heb opgebouwd, hier achterlaten. Al deze mensen hebben echt een bijzondere plaats gekregen in mijn hart! Ik zal ze nooit vergeten!
