21 feb - 25 feb
Maandag ging ik naar de luchthaven met de taxi. Vol spanning en zenuwen heb ik naar dat moment uitgekeken. Toen mijn ouders en vriend uit de poort kwamen, was ik echt zooooo blij! Ben hen direct in de armen gevlogen! De weg terug was echt indrukwekkend voor hen. Ze konden bijna niet geloven hoe mensen hier in 2011 nog leven. Het laat echt wel een indruk achter.
Nu verblijf ik deze 2 weken samen met mijn vriend en ouders in de rainbow appartments. Voor de eerste keer genoten van een zwembad. Toch gek dat ik het zo lang hebben kunnen uithouden hier zonder. Maar het doet wel goed. Deze eerste dagen heb ik hen de school laten zien, de klassen, wat ik allemaal al heb gedaan hier, wat wij als volunteers hebben verwezenlijkt,… De eerste dag was vooral de praktische zaken regelen, zoals naar de winkel gaan voor eten, geld wisselen, naar de apotheek, belkrediet kopen,… De eerste dag heb ik hen ook direct meegenomen naar een plaatselijk restaurantje tegenover de school, genoemd ‘Hotel’. Ze trokken nogal ogen! Onze pa zei: “Wa, meent gij da? Is dit een restaurant?” Wel grappig, ik ben het hier allemaal al gewoon, maar voor hun is alles nog nieuw en de cultuurshok die kwam voor hen toen nog. We hebben er rijst en bonen gegeten. Hier vond ik het wel niet zo lekker als in onze school, dus de volgende dag nam ik hen mee voor lunch in de school. Dat vonden ze heel goed. Ze willen wel elke dag mee eten hier. We vroegen het aan James en was geen probleem voor hen. We zijn hier heel welkom. We gaven er natuurlijk ook wel iets voor terug in de plaats. We wilden eerst misschien een soda kopen voor elk kind de school. Over dat idee hadden we met onze nachtwaker/askari Ruben gepraat, maar hij gaf aan dat het een goed idee zou zijn om vlees te kopen. Dus we dachten aan een koe. Een koe kopen en die dan slachten op school. De volgende dag stelden we ons idee voor aan James voor. Hij was heel blij met ons idee! Maar een koe vond hij wat veel vlees voor de school. 2 geiten zou al voldoende zijn. James ging voor ons eerst naar een boer om te melden dat we 2 geiten wilden kopen en vroeg de prijs. Daarna gingen we samen met James er naartoe en mochten we de geiten kiezen. De boer wilde eerst niet geloven dat we werkelijk geiten wilden kopen en was een beetje argwanend. Maar wanneer hij dan uiteindelijk het geld in handen kreeg, was hij zooooo gelukkig! Hij gaf ieder van ons een stevige handdruk en kei veel keer ‘asante, asante!” Hij was echt zo dankbaar. Maar dat kan je je wel voorstellen, want het geld dat hij voor de geiten kreeg is hier bijna 2 keer een maandloon. Dus die zijn dag was goed.
Dan moesten we de geiten naar school krijgen. Met een touw rond hun nek trokken we hen mee. Toen we net vertrokken, kwam er nog een klein geitje afgelopen en te mekkeren. Een van onze geiten was dus de moeder. Vond ik wel erg…. Maar onderweg verliep het toch niet zo vlot. Een van de geiten stribbelde altijd tegen en ging vaak gewoon liggen. Echt moeilijk soms. James en onze papa moesten de geit vaak bij de horen of de staart nemen en dan voorttrekken. Toen we op school aankwamen hebben we de geiten vastgebonden aan de palen bij de eetplaats van de school. James, de headteacher, heeft de hele school dan samengeroepen op de binnenplaats. Wij mochten dan ons verhaal en surprise vertellen. Onze papa vertelde het hele verhaal en toen hij zei dat we 2 geiten gekocht hadden, begonnen alle kinderen te freaken. Iedereen begon kei blij te schreeuwen en sprongen elkaar in de armen. Elk een heel leuk moment. We hadden nog niet eens verteld wat we met de geiten zouden doen. Dus we vroegen terug om stilte en onze papa vertelde verder dat we vrijdag dus een speciale dag zouden hebben. Deze keer geen rijst met bonen als lunch, maar pilau met mbuzi (geit). Pilau is een mengeling van rijst en vlees met veel kruiden. Dus toen ze dat hoorden, begonnen de kinderen opnieuw te juichen. Echt leuk! En ze zongen ook liedjes voor ons als bedankje! Dat geeft echt wel een goed gevoel! Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Vandaag was het feest! De kinderen werden ’s morgens samengeroepen om het slachten van de geiten van dichtbij te kunnen bekijken. En wij mochten op de eerste rij staan. Ik heb moeten filmen, maar ik kon eigenlijk echt niet blijven kijken. Zo’n slachting is niks voor mij. Heb gewoon weg gekeken, maar af en toe toch gepiept. Maar toen het bloed daar zo vloeide, werd ik toch ff niet goed. Ineens ff duizelig en stoppen in mijn oren. Echt raar. ‘t Was gewoon een beetje teveel voor mij. De slachting van de tweede geit heb ik dan toch maar niet bijgewoond. De kinderen lijken er weinig problemen mee te hebben. Iedereen stond aan het hek te duwen om toch maar een glimp te kunnen opvangen van hoe de mensen het deden. De geiten werden trouwens ‘Hallal’ geslacht door een moslim. Dat moest nu ook zo, omdat we in school ook moslims hebben en zo kan iedereen van het vlees eten. Ze eten hier echt alles van de geit! Zelfs de ingewanden, tong en ogen! De slachter kreeg als cadeau nog de kop mee naar huis om te delen met zijn familie! Jakkes!
Na de slachting hebben we in school leuke wedstrijdjes gehouden tussen klassen. Zo was er een wedstrijd waarbij jongens en meisjes voor het eerst een heel brood moesten opeten. Echt gek, want het brood is hier zooooo droog. En de kleinsten moesten voor het snelst een halve liter cola opdrinken! Wel een gepros soms. En dan waren er natuurlijk nog de danscompetities. Echt zalig om te zien hoe ze hier kunnen dansen! Ook voor de leerkrachten hadden we leuke dingen verzonnen. Ze moesten bijvoorbeeld een koekje, dat aan een touw gebonden is, opeten door de koord op te draaien in de mond. Grappig! Een tweede wedstrijdje voor hun was om een balpen, aan een koord rond hun middel gebonden, proberen door de opening van een fles te krijgen. Na elk wedstrijd kreeg elke leerling en leerkracht ook een medaille, door ons gemaakt.
Het was wel een geslaagde spelletjesdag! Daarna was het tijd voor dé pilau met mbuzi! Het was lekker, maar met die gedachte van die geit in mijn hoofd, kreeg ik er toch niet veel van binnen. De kinderen waren er echt dol op! Het was echt een mooie dag.
Deze week heb ik mijn vriend en ouders ook nog meegenomen naar het strand. Daar wat gewandeld. Ze hebben ook al ineens de mensen ontmoet die vanalles willen proberen te verkopen aan ons. Verder hebben we nog onze safari geboekt en gewinkeld. De safari gaan we maandag en dinsdag doen. Hopelijk zien we veel dieren. Morgen gaan we Ukunda bezoeken en zondag willen we een uitstap doen met de Diani Bikes in Secret Forest. Dat moet heel mooi zijn, heb ik al gehoord. Volgende week gaan we in het dorp ook nog de kleren en schoenen uitdelen die mijn vriend en ouders zo talrijk hebben meegebracht. Wat zal het dorpje blij zijn! Een uitstap naar Wasini gaan we misschien ook nog wel doen. Dat is een eiland waar dolfijnen zitten en je kan er ook duiken en snorkelen. Maar dat zien we volgende week nog.
Nu nog verder genieten van de tijd dat mijn vriend en ouders hier zijn, want die zal veel te vlug voorbij gaan!
Nu verblijf ik deze 2 weken samen met mijn vriend en ouders in de rainbow appartments. Voor de eerste keer genoten van een zwembad. Toch gek dat ik het zo lang hebben kunnen uithouden hier zonder. Maar het doet wel goed. Deze eerste dagen heb ik hen de school laten zien, de klassen, wat ik allemaal al heb gedaan hier, wat wij als volunteers hebben verwezenlijkt,… De eerste dag was vooral de praktische zaken regelen, zoals naar de winkel gaan voor eten, geld wisselen, naar de apotheek, belkrediet kopen,… De eerste dag heb ik hen ook direct meegenomen naar een plaatselijk restaurantje tegenover de school, genoemd ‘Hotel’. Ze trokken nogal ogen! Onze pa zei: “Wa, meent gij da? Is dit een restaurant?” Wel grappig, ik ben het hier allemaal al gewoon, maar voor hun is alles nog nieuw en de cultuurshok die kwam voor hen toen nog. We hebben er rijst en bonen gegeten. Hier vond ik het wel niet zo lekker als in onze school, dus de volgende dag nam ik hen mee voor lunch in de school. Dat vonden ze heel goed. Ze willen wel elke dag mee eten hier. We vroegen het aan James en was geen probleem voor hen. We zijn hier heel welkom. We gaven er natuurlijk ook wel iets voor terug in de plaats. We wilden eerst misschien een soda kopen voor elk kind de school. Over dat idee hadden we met onze nachtwaker/askari Ruben gepraat, maar hij gaf aan dat het een goed idee zou zijn om vlees te kopen. Dus we dachten aan een koe. Een koe kopen en die dan slachten op school. De volgende dag stelden we ons idee voor aan James voor. Hij was heel blij met ons idee! Maar een koe vond hij wat veel vlees voor de school. 2 geiten zou al voldoende zijn. James ging voor ons eerst naar een boer om te melden dat we 2 geiten wilden kopen en vroeg de prijs. Daarna gingen we samen met James er naartoe en mochten we de geiten kiezen. De boer wilde eerst niet geloven dat we werkelijk geiten wilden kopen en was een beetje argwanend. Maar wanneer hij dan uiteindelijk het geld in handen kreeg, was hij zooooo gelukkig! Hij gaf ieder van ons een stevige handdruk en kei veel keer ‘asante, asante!” Hij was echt zo dankbaar. Maar dat kan je je wel voorstellen, want het geld dat hij voor de geiten kreeg is hier bijna 2 keer een maandloon. Dus die zijn dag was goed.
Dan moesten we de geiten naar school krijgen. Met een touw rond hun nek trokken we hen mee. Toen we net vertrokken, kwam er nog een klein geitje afgelopen en te mekkeren. Een van onze geiten was dus de moeder. Vond ik wel erg…. Maar onderweg verliep het toch niet zo vlot. Een van de geiten stribbelde altijd tegen en ging vaak gewoon liggen. Echt moeilijk soms. James en onze papa moesten de geit vaak bij de horen of de staart nemen en dan voorttrekken. Toen we op school aankwamen hebben we de geiten vastgebonden aan de palen bij de eetplaats van de school. James, de headteacher, heeft de hele school dan samengeroepen op de binnenplaats. Wij mochten dan ons verhaal en surprise vertellen. Onze papa vertelde het hele verhaal en toen hij zei dat we 2 geiten gekocht hadden, begonnen alle kinderen te freaken. Iedereen begon kei blij te schreeuwen en sprongen elkaar in de armen. Elk een heel leuk moment. We hadden nog niet eens verteld wat we met de geiten zouden doen. Dus we vroegen terug om stilte en onze papa vertelde verder dat we vrijdag dus een speciale dag zouden hebben. Deze keer geen rijst met bonen als lunch, maar pilau met mbuzi (geit). Pilau is een mengeling van rijst en vlees met veel kruiden. Dus toen ze dat hoorden, begonnen de kinderen opnieuw te juichen. Echt leuk! En ze zongen ook liedjes voor ons als bedankje! Dat geeft echt wel een goed gevoel! Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Vandaag was het feest! De kinderen werden ’s morgens samengeroepen om het slachten van de geiten van dichtbij te kunnen bekijken. En wij mochten op de eerste rij staan. Ik heb moeten filmen, maar ik kon eigenlijk echt niet blijven kijken. Zo’n slachting is niks voor mij. Heb gewoon weg gekeken, maar af en toe toch gepiept. Maar toen het bloed daar zo vloeide, werd ik toch ff niet goed. Ineens ff duizelig en stoppen in mijn oren. Echt raar. ‘t Was gewoon een beetje teveel voor mij. De slachting van de tweede geit heb ik dan toch maar niet bijgewoond. De kinderen lijken er weinig problemen mee te hebben. Iedereen stond aan het hek te duwen om toch maar een glimp te kunnen opvangen van hoe de mensen het deden. De geiten werden trouwens ‘Hallal’ geslacht door een moslim. Dat moest nu ook zo, omdat we in school ook moslims hebben en zo kan iedereen van het vlees eten. Ze eten hier echt alles van de geit! Zelfs de ingewanden, tong en ogen! De slachter kreeg als cadeau nog de kop mee naar huis om te delen met zijn familie! Jakkes!
Na de slachting hebben we in school leuke wedstrijdjes gehouden tussen klassen. Zo was er een wedstrijd waarbij jongens en meisjes voor het eerst een heel brood moesten opeten. Echt gek, want het brood is hier zooooo droog. En de kleinsten moesten voor het snelst een halve liter cola opdrinken! Wel een gepros soms. En dan waren er natuurlijk nog de danscompetities. Echt zalig om te zien hoe ze hier kunnen dansen! Ook voor de leerkrachten hadden we leuke dingen verzonnen. Ze moesten bijvoorbeeld een koekje, dat aan een touw gebonden is, opeten door de koord op te draaien in de mond. Grappig! Een tweede wedstrijdje voor hun was om een balpen, aan een koord rond hun middel gebonden, proberen door de opening van een fles te krijgen. Na elk wedstrijd kreeg elke leerling en leerkracht ook een medaille, door ons gemaakt.
Het was wel een geslaagde spelletjesdag! Daarna was het tijd voor dé pilau met mbuzi! Het was lekker, maar met die gedachte van die geit in mijn hoofd, kreeg ik er toch niet veel van binnen. De kinderen waren er echt dol op! Het was echt een mooie dag.
Deze week heb ik mijn vriend en ouders ook nog meegenomen naar het strand. Daar wat gewandeld. Ze hebben ook al ineens de mensen ontmoet die vanalles willen proberen te verkopen aan ons. Verder hebben we nog onze safari geboekt en gewinkeld. De safari gaan we maandag en dinsdag doen. Hopelijk zien we veel dieren. Morgen gaan we Ukunda bezoeken en zondag willen we een uitstap doen met de Diani Bikes in Secret Forest. Dat moet heel mooi zijn, heb ik al gehoord. Volgende week gaan we in het dorp ook nog de kleren en schoenen uitdelen die mijn vriend en ouders zo talrijk hebben meegebracht. Wat zal het dorpje blij zijn! Een uitstap naar Wasini gaan we misschien ook nog wel doen. Dat is een eiland waar dolfijnen zitten en je kan er ook duiken en snorkelen. Maar dat zien we volgende week nog.
Nu nog verder genieten van de tijd dat mijn vriend en ouders hier zijn, want die zal veel te vlug voorbij gaan!
