Mijn ouders en vriend zijn maandag vertrokken naar huis. Dat was toch even een moeilijk moment, maar nu gaat het ondertussen weer wat beter. Als ik bezig ben, kan ik mn zinnen wat verzetten. Nu nog 4 weken te gaan. Maar wel leuke weken. Onze speelpleinwerking is van start gegaan. In april hebben de kinderen hier vakantie en wij zorgen voor spelletjes zodat ze niet de hele dag thuis zitten. Op maandag en donderdag mogen de kleuters tot 8 jaar komen en op dinsdag en vrijdag de kinderen boven de 8 jaar. Zo hebben we 2 leeftijdsgroepen en dat is leuker. Op woensdag mag iedereen komen en dan gaan we spelen op het strand en zwemmen in de zee. De andere dagen spelen we in en rond de Rainbowschool. Die lokalen hebben we ter beschikking gekregen van de manager. De kinderen die komen zijn dus niet enkel van onze school, maar uit het dorpje Maweni. De eerste twee dagen van speelplein zijn nu voorbij. Het zijn echt toffe groepen. We hebben ook al de Disney film Lion King gekeken. De school heeft nu pas een tv-installatie gekregen. Het is echt tof voor de kinderen, want velen zien nu voor het eerst een film. En die tv gaan we nog goed kunnen gebruiken met het aankomende regenseizoen. Vandaag hebben we al onze eerste stortbui gehad. We waren naar de winkel gegaan en we zagen de donkere wolken al aankomen. Alles trekt hier heel vlug samen en dan begint het opeens heel hard te regenen. Echt kleddernat waren we! En wat hebben we vandaag geleerd: vergeet nooit wat plastic zakjes mee te nemen als je natte spullen zoals camera, gsm, portefeuille,… wilt voorkomen! Die kregen we gelukkig in de plaatselijke winkeltjes. Als we onze inkopen hadden, zijn we maar te voet door de regen terug gegaan, want als je hier moet wachten tot het stopt, kan je nog lang wachten! Het kan echt wel een paar uur aan een stuk regenen hier. Nu hadden we wel geluk. Het was maar een half uurtje. Maar toch. De auto’s langs de baan vertraagden helemaal niet en we kregen natuurlijk wel enkele grote zwatsen water over ons hele lijf! Maar we konden er om lachen! Die eerste regen is wel grappig… en lekker verfrissend!
Dan zal ik nog vertellen wat ik de laatste dagen met mijn ouders en vriend gedaan heb. Na de safari zijn we woensdag kleren gaan uitdelen in het dorp. Dat was echt een hele belevenis. Samen met Omari en Ruben, 2 mannen uit het dorp (ook van het oudercomité van de school), verliep alles heel goed. Zij kennen iedereen en wisten goed wie al iets gehad had en wie niet. De mensen zijn hier echt zo dankbaar als ze iets krijgen. Onze papa was er toch even niet goed van. Bij hem liet het echt een grote indruk na. Ook de leerkrachten en staff van de school hebben allemaal iets gekregen. Zij mochten als eerste kiezen. En dan zijn er nog zoveel mensen die nieuwe kleren of schoenen kunnen gebruiken. Ik zou ze echt allemaal iets willen geven, maar je kan natuurlijk maar een bepaald aantal kilo bagage meepakken. Volgende keer… Wat wel een goed gevoel geeft, is dat je de dagen nadien zoveel kinderen ziet rondlopen in de kleren die je zelf ooit gedragen hebt. Echt leuk! En het lijkt nog wel dat nu hun enige paar kleren is, want ze hebben het precies elke dag aan!
Donderdag was het ‘closing day’ op school. De laatste dag van het trimester. De ouders van de kinderen kwamen dan naar school. Verschillende klassen zongen op het podium of deden een dansje voor hen. Daarna werden alle betrokken voorgesteld. Ook wij moesten zeggen wie we waren en wat we hier allemaal gedaan hadden. Ook de echte klasleerkrachten stelden zich voor, want de meeste ouders kennen hen gewoon niet. Ze komen ook nooit naar de school, want de kinderen gaan van jongs af aan alleen op weg naar school, zelfs als is het een half uur tot een uur wandelen. Na het voorstellen, werden er pakjes uitgedeeld aan de eerste 3 kinderen van elke klas. De kinderen met de hoogste resultaten. Bij het afroepen van de namen moest de ouder van het kind naar voren komen en het kind in rond zwieren of kussen. Toch waren er niet zoveel ouders. Misschien 100 ouders voor 300 leerlingen. Dus gebeurde het wel dat een kind daar op het podium stond zonder ouder. Dus iemand van het comité kwam dan het kind in het rond zwieren om het toch maar een goed gevoel te geven. Wel speciaal. Daarna waren er nog een heel deel speeches door de manager, directeur en een mevrouw van het ‘child department’. Die deed wel een speech van bijna twee uren over kinderrechten. Ik snap niet dat mensen hier zo lang kunnen stilzitten en luisteren. Niet te doen! Als dat voorbij was, mochten alle ouders naar de klassen gaan voor de rapporten en mappen met gemaakte examens op te halen. Daar konden ze ook nog persoonlijk met de klasleerkracht spreken. Op het einde van de dag hadden we nog een vergadering met alle leerkrachten. Daarin moest iedereen iets goeds zeggen over elkaar. Aan complimenten geven, besteden ze hier echt veel tijd aan. Dat vind ik wel mooi. ’s Avonds zijn we met alle leerkrachten iets gaan eten in Ukunda. Het was ugali met stukjes biefstuk. En dat aten we met onze handen! Een hele ervaring!
Vrijdag ben ik met mijn ouders en vriend langs alle shopjes langs de beach road gegaan. Veel souvenirs gekocht. Ik heel wat muziekinstrumenten en spulletjes voor een Afrika-koffer. Een thema rond Afrika wil lik later in de Belgische kleuterklassen zeker uitwerken, dus wel handig om echte spulletjes van hier te kopen dan. In het weekend ben ik met mijn vriend nog gaan snorkelen. Echt heel mooi die vissen, zee-egels, zee-sterren,…! Een unieke ervaring! Onze laatste dag samen hebben we afgesloten met een terrasje bij de muziekband van Kim for Love (aan het strand). Echt heel gezellig daar! En daarna nog gaan uit eten in Ali Baba’s Cave. Een heel sjiek restaurant in een grot. Die grot is uit koraal ontstaan, omdat vroeger de zee veel verder op het land lag. Echt heel mooi daarbinnen. Die nacht zijn mijn ouders en vriend dan vertrokken. Een moeilijk moment voor mij! Ik mis ze nu al terug!
Donderdag was het ‘closing day’ op school. De laatste dag van het trimester. De ouders van de kinderen kwamen dan naar school. Verschillende klassen zongen op het podium of deden een dansje voor hen. Daarna werden alle betrokken voorgesteld. Ook wij moesten zeggen wie we waren en wat we hier allemaal gedaan hadden. Ook de echte klasleerkrachten stelden zich voor, want de meeste ouders kennen hen gewoon niet. Ze komen ook nooit naar de school, want de kinderen gaan van jongs af aan alleen op weg naar school, zelfs als is het een half uur tot een uur wandelen. Na het voorstellen, werden er pakjes uitgedeeld aan de eerste 3 kinderen van elke klas. De kinderen met de hoogste resultaten. Bij het afroepen van de namen moest de ouder van het kind naar voren komen en het kind in rond zwieren of kussen. Toch waren er niet zoveel ouders. Misschien 100 ouders voor 300 leerlingen. Dus gebeurde het wel dat een kind daar op het podium stond zonder ouder. Dus iemand van het comité kwam dan het kind in het rond zwieren om het toch maar een goed gevoel te geven. Wel speciaal. Daarna waren er nog een heel deel speeches door de manager, directeur en een mevrouw van het ‘child department’. Die deed wel een speech van bijna twee uren over kinderrechten. Ik snap niet dat mensen hier zo lang kunnen stilzitten en luisteren. Niet te doen! Als dat voorbij was, mochten alle ouders naar de klassen gaan voor de rapporten en mappen met gemaakte examens op te halen. Daar konden ze ook nog persoonlijk met de klasleerkracht spreken. Op het einde van de dag hadden we nog een vergadering met alle leerkrachten. Daarin moest iedereen iets goeds zeggen over elkaar. Aan complimenten geven, besteden ze hier echt veel tijd aan. Dat vind ik wel mooi. ’s Avonds zijn we met alle leerkrachten iets gaan eten in Ukunda. Het was ugali met stukjes biefstuk. En dat aten we met onze handen! Een hele ervaring!
Vrijdag ben ik met mijn ouders en vriend langs alle shopjes langs de beach road gegaan. Veel souvenirs gekocht. Ik heel wat muziekinstrumenten en spulletjes voor een Afrika-koffer. Een thema rond Afrika wil lik later in de Belgische kleuterklassen zeker uitwerken, dus wel handig om echte spulletjes van hier te kopen dan. In het weekend ben ik met mijn vriend nog gaan snorkelen. Echt heel mooi die vissen, zee-egels, zee-sterren,…! Een unieke ervaring! Onze laatste dag samen hebben we afgesloten met een terrasje bij de muziekband van Kim for Love (aan het strand). Echt heel gezellig daar! En daarna nog gaan uit eten in Ali Baba’s Cave. Een heel sjiek restaurant in een grot. Die grot is uit koraal ontstaan, omdat vroeger de zee veel verder op het land lag. Echt heel mooi daarbinnen. Die nacht zijn mijn ouders en vriend dan vertrokken. Een moeilijk moment voor mij! Ik mis ze nu al terug!
